Medicijnen voor de armen
TEKSTFRAGMENT :
"Hoe krijgen we internationaal dodelijke tropenziektes zo snel mogelijk de wereld uit? En waar zou de Nederlandse hulp het beste op kunnen worden ingezet?" Deze vragen stonden gedurende twee maanden centraal in een internetdiscussie met minister Herfkens, deskundigen en betrokkenen. Op 25 oktober vond in Artis Amsterdam het slotdebat plaats.
Elk jaar eisen infectieziektes als malaria, tuberculose en aids in ontwikkelingslanden miljoenen slachtoffers onder kinderen en volwassenen. Dit komt door armoede en een gebrekkige gezondheidszorg. Maar ook omdat voor veel van de infectieziektes die de tropen teisteren geen effectieve vaccins of medicijnen bestaan. Onderzoek van het bedrijfsleven is veelal op kwalen uit het rijke deel van de wereld gericht. Daar zit immers de koopkrachtige vraag. Voor tal van deze kwalen, door de cabaretier Marcel Verreck op het slotdebat ook wel "klagend welvaart gepruttel", genoemd, bestaat inmiddels legio middelen. Zo kennen wij nicotinepleisters en Viagra, maar zijn nog steeds geen vaccins tegen malaria of aids ontwikkeld. Voor de minister reden om dit probleem aan te pakken.
Worst voorhouden
De minister heeft het volgende voorstel. Overheden, internationale organisaties en particuliere geldschieters zouden een speciaal afzetgarantie fonds moeten vormen. Dit fonds moet de farmaceutische industrie winst garanderen als ze de juiste vaccins en medicijnen ontwikkelen. Pas wanneer een bedrijf daadwerkelijk met een nieuw middel op de proppen komt kan van afzetgarantie sprake zijn. No cure no pay. Op deze wijze wordt het bedrijfsleven een worst voorgehouden voor het ontwikkelen van vaccins. Dit voorstel, het zogenoemde 'pull fonds', is gelanceerd door de econoom Jeffrey Sachs en toegelicht tijdens het publieksdebat 'Medicijnen voor de Armen- de WTO en de ontwikkelingslanden' in 1999 in Den Haag.
Zowel in de discussie op het internet als tijdens het slotdebat wordt dit garantiefonds voor de farmaceutische industrie nogal sceptisch ontvangen. Veel bezoekers vragen zich af of het geld niet beter besteed kan worden aan basisgezondheidszorg.
..., etcetera